Now what (do you want from me) ???

Νιώθω...
καμιά φορά...
κενή...
Ναι, έτσι νιώθω.
Και μου αρέσει να αδειάζω, όταν είμαι γεμάτη με πράγματα στο μυαλό
(συναισθήματα, ναι έχω και από δαύτα)(μπόλικα)(αρκετά για αρκετούς και ποικίλα)
μού 'ρχεται να ανοίξω το στόμα μου και να φωνάξω και να φωνάζω για πολλή ώρα
και να τα αδειάζω τα ρημάδια
γιατί...
καμιά φορά...
δεν αντέχω να τα κρατάω μέσα μου...

Δεν καταπιέζομαι πάντως...
Και δεν ξέρω αν θα έπρεπε να ντρέπομαι που δεν ντρέπομαι να λέω και να κάνω αυτό που νιώθω τις περισσότερες φορές...
γιατί...
δεν ντρέπομαι!

Υποθέτω ότι αυτό με κάνει αδιάντροπη λοιπόν... Ή αναίσχυντη διαφορετικά...
Χα!
Δε με νοιάζει.
Αρκεί να μην έχω απωθημένα. Αυτό φοβάμαι, μου έχει βγει σε μεγάλο κακό και αυτοκαταστροφή στο παρελθόν.
Μου ήρθε ιδέα τώρα να το βάλω και μαγνητάκι στο ψυγείο για να θυμάμαι ανά πάσα στιγμή...
''Να μην έχεις απωθημένα''

Ποιό ψυγείο δηλαδή, πάλι σε δίαιτα είμαι...
Story of my life
Όλο ερωτευμένη και σε δίαιτα είμαι...
Όλο γυαλίζουν τα μάτια μου και λιμπίζομαι και μου τρέχουν τα σάλια...
Σκέτη αηδία...

To sum up:
Δεν ξέρω...Πραγματικά φτάνει κάποτε η στιγμή που οι εξυπνάδες δεν βοηθάνε...
Κρίμα, θα μπορούσα να είμαι πλανητάρχης αν ήταν έτσι..!

LOL
φιλιά, καλό ΣΚ και εβδομάδα αν δεν γράψω