Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

newsflash

Έχουν περάσει 6 μέρες που η μαμά πήρε το κουταβάκι στο πατρικό μας!
Είμαι απίστευτα περήφανη!!!


Ισχυρίστηκαν ότι δεν θα τα κατάφερνα.
Οι φίλοι έλεγαν ότι δεν θα τον άφηνα να φύγει, ότι θα τον κρατούσα στην Αθήνα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!.
Η οικογένεια πίστευε ότι θα τον απήγαγα ανώνυμα και ότι δεν θα έφτανε ποτέ στο πατρικό μας για να τον φροντίζουν αυτοί!.
Έβαζαν στοίχημα ότι θα με έπιαναν τα κλάματα με το βίντεο που έστειλαν!.


Εντάξει, πέρα από το χαμένο στοίχημα,
ΕΠΙΒΙΩΣΑ!.
Ποιός είναι δυνατός χαρακτήρας τώρα, ε? Ε??? Ποιός είναι ο δυνατός τώρα???

Εξάλλου θα τον δω σε λιγότερο από 24 ώρες!.That's something to hope for...


Κατά τα άλλα, βράσε όριζα..!
Καληνύχτα σας

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

επιπλέον αποφάσεις

Πάτος άπατος...

Τέλος...

-Πάτα τον, πάτα τον!

Όχι.

-Πάτα τον!

Φοβάμαι.


-Χέστη σ’αγαπώ.

Όχι.

-Σ’ αγαπουσα.

Μ’αγαπουσες?

-Όχι.

Ψεύτη!


Σκοτεινιά...

-Μείνε.

Φεύγω.

-Έρχομαι!

Σ’ αγαπούσα.

-Ψεύτη!







Αντίο.

-Εσύ φταις!

Δε σε φοβάμαι.

-Γιατί δε φεύγεις?

-σκόνη ανακατεύουν τα βήματα του-

Δε θα κλάψω…

-θύελλα για να τυφλώνει τα μάτια της-

-Θα σε ακολουθήσω…

-ο χάρτης σκίζεται σε χιλιάδες

κομμάτια-

Θα σου κάνω κακό…

-ο άνεμος διαλύει τα λόγια τους-



Και έτσι χάνονται οι παλιοί

Και αγαπάνε οι νέοι.