Χρειάζεται και τίτλο?

σ' αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ
σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ
σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ
σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπάααωωωωω
σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ
Σε αγαπώ.
σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ


Σ'αγαπάω............
ακόμη...........................

σ'αγαπώ σ'αγαπώ
σ'αγαπώ σ'αγαπώ σ'αγαπώ

ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΑΚΟΜΗ!
γαμώτεν.

...........................................
τά 'παιξα.

super fresh

A SAD STORY

The way I see it

It’s all disturbed, and curved and bumpy.

The road that we are moving on

It used to be so smooth

Filled with laughter

Now it’s….

Empty.

I turn off the self, and

A foreign tune is playing.

It makes me sad.

I look sad.

But I’m not that.

Sad was when things could not change,

When fear woke me up and we talked for hours,

And you weren’t there to console me.

When no one even cared to lie to me.

I had nothing.

Disappointment was when I wanted no one to console me,

When I would use harsh rejection from stock.

When the truth was no more.

And no one believed anyway.

Disappointment is the present.

Heavy the weather

Storm in the mind to conjur up shiny ribbons

To fill the place with

Bubbles, colourful

Children playing around

Mindless

Thoughtless

Careless

Like helicopters on the sky

Their fancy shoes lying around each with a confession

And a different story to tell.

My shoes? They play the never ending dialogue

-No, stay away!

-No, I don’t need you anymore.

-Why did you follow? Now of all times?

-Let me do my work.

-Let me rid my craziness on you!

-I don’t want to be mad no more.

-Goldman, break it off!

Yes, sad is better than disappointed.

Disappointment only means the battle is lost.

(this as bibliography)

(PARAMORE is no more, but, well, they still have amazing songs!)

Dear diary,

-παρένθεση-
επειδη με επιασε εξομολογητικη διαθεση και
εχω ξεμεινει απο ημερολογιο κατι μηνες τωρα...

θα τα γραψω εδω.

Το ξερω οτι ειμαι ολο νευρα τελευταια αλλα δεν μου ειναι ευκολο..
ειμαι μπερδεμενη κουρασμενη και
ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΗ.
suffer-alone-type
ακριβως οπως την Bella στο Twilight.

Μακαρι να μην ημουν ετσι.
Και να μου ηταν ευκολο

να μοιραζομαι τα προβληματα μου με τους αλλους.
Να μην κλεινομαι και να μη σηκωνω τις αναθεματισμενες ασπιδες
και να μην το παιζω αδιαφορη.
Ενω υποφερω.

Ωραια τα γραφω εδω, αλλά μην με ρωτησετε απο κοντά, ούτε μια στο εκατομμύριο θα παραδεχτώ οτιδήποτε.
Θα αρχισω να πεταω πατατες παντού.
Eίναι εντελώς αυθόρμητο!
-κλείνει η παρένθεση-
-Πάμε άλλη μια-



Dear diary,

1)ΘΕΛΩ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΑΑΑΑ.............
2)κανείς δε με καταλαβαίνει.............
3)λυπαμαι πολύ που το παραδέχομαι αλλά............
ΘΕΛΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥΥΥΥΥ.......
ουααααουαααααα.......
..........................

got it?
..............
Αναρωτιέμαι, αγαπημένο μου ημερολόγιο, υπάρχουν άλλοι που να σκέφτονται όπως εμένα?

Ουφ. Πάντως, υποσχομαι να μην σου ξαναγράψω μέχρι να συνέλθω.
Για το καλό σου. Να μην πρήζεσαι και εσύ, έχεις και δουλειές, κατανοώ.
Αυτάαααα......

Καληνύχτα πολυαγαπημένο ημερολογιο...Σε ευχαριστώ για την κατανόηση την υπομονη και την ανιδιοτέλειά σου.Τόσα χρόνια που με ξερεις.
Ημερολόγιο στο υπόσχομαι, τα καλύτερα έρχονται!.
Καληνύχτα.

~XOXO~